Onder het motto #YOLO ging ik meedoen aan een speeddate die georganiseerd was door Asn Online.

Waarom deed ik mee?
Ik kende het fenomeen “speeddate” van Amerikaanse films zoals “Hitch” en series zoals “SATC”. Ik was voornamelijk nieuwsgierig naar hoe dat zou gaan in het echt. Daarom nam ik de stap om deel te nemen en ik dacht misschien vind ik daar wel de “ware”.

“Hoe ging het?”
Dit was de vraag die al mijn vriendinnen stelden. Zij waren ook zo benieuwd. Ik hou het nu kort en krachtig, maar de juicy details laat ik niet achterwege.

Laat ik eerlijk met je zijn. Ik durfde eerst niet naar binnen te gaan, maar ik belde een vriendin op die zei: “ Ga nou, het komt vast goed.” Met volle moed ging ik op mijn high heels naar binnen. Ik moest wachten totdat alle deelnemers er waren. Omdat we lang moesten wachten totdat iedereen er was, ging ik alvast praten met een aantal van de deelnemers. We hadden het over koetjes en kalfjes. Al snel merkte ik dat zij nog zenuwachtiger waren dan ik. Toen gaf de organisator aan dat het zo gaat beginnen. “Gelukkig” dacht ik, want het duurde me te lang om met twee dezelfde saaie dudes te praten. Vervolgens kreeg iedereen een naamblaadje en daar moest je je naam opschrijven. Ik schreef met mijn mooiste handschrift mijn naam “Yukie” op. Daarna kreeg iedereen een blaadje waarop de namen van je gesprekspartner moest opschrijven en aankruisen met een ja/nee. Die moest je op het einde weer inleveren.

Hoe gingen de gesprekken? 
Ik vertel even kort hoe de gesprekken gingen.

Gesprek A: Het verlegen type
Ik: “Wat is jouw droombaan?”
Hij: “Dat vind ik een te persoonlijke vraag, haha.”
Ik: “Ow, oke.. Sorry.. Heb je een huisdier dan?”

Gesprek B: De Nerd
Hij: “Ben jij een gevoelspersoon of een…..?”
Ik: “Of een….? Wat bedoel je hiermee?”
Hij: “Ja, ben je prikkelbaar of heb je gevoelens?”
Ik: “Ik heb wel gevoelens, ja.. haha”
Hij: “Ben je open-minded of een gesloten persoon?”
Ik: “Nee, ik ben best wel open, en jij?”
Hij: “Ik ben wel gesloten. Maar ik vind je wel leuk” (Hij keek mij heel droog aan :/)
Hij: “Ik vind dit gesprek echt goed gaan. Het klikt echt.” (Hij keek mij nog steeds heel droog aan. Geen emoties :/)
Ik: “Uhu” (Ik dacht: Ok. Doei, wanneer komt de volgende?)

Gesprek C: De Player
Hij: “Schat eens hoe oud ik ben?”
Ik: “24?”
Hij: “Nee, joh haha. Ik ben al 34”
Ik: “Oh echt, maar je ziet er nog zo goed uit”
Hij: “Nee, voel maar aan mijn huid. Ik hou het goed bij” .. Hij pakte mijn hand en ik aaide over zijn wang.
Ik: “Ja, inderdaad erg glad.”

Gesprek D: De broer
Hij: “Hoe heet jij?
Ik: “Yukie”
Hij: “Wat is jouw achternaam?”
Ik: ”Man”
Hij: “Oh, we hebben dezelfde achternaam. Wat leuk.”
Ik: “Ik doe het niet met mijn broer. Ok. Doei”

Conclusie
Speeddating, het is niks voor mij. Het is voor mensen die een tikkeltje socially awkward zijn. Die bijvoorbeeld niet durven te praten tegen mensen. Natuurlijk snap ik het wel dat het eng is om op vreemden af te stappen. Ik heb daar gelukkig geen last van, want ik praat eigenlijk tegen iedereen als ik daar zin in heb. Dat heb ik die avond ook gemerkt. Een van de gesprekspartners zei: “Oh, zo jij praat wel goed zeg.” Ik zei: “Tja, ik studeer niks voor niks communicatie.”

Uiteindelijk vond ik het een grappige ervaring, maar ik zou het niet zo snel weer doen. Omdat de kans toch klein is om iemand tegen te komen en anders was ik hem daar wel tegengekomen. Hoe veel matches ik uiteindelijk had? Dat is wel een geheim 😉

Quote van de dag: “Ok. Doei.”