Al een tijdje ben ik bezig met het afronden van mijn master en daar hoort natuurlijk een groot kunstwerk bij: scriptie! Soms heb ik goede dagen en dan kan ik op een dag een heel hoofdstuk vol schrijven. Maar soms lukt dat ook niet, en dan begint de stress te komen. Wat heb ik allemaal gedaan om mijn scriptie te overleven?

Super gemotiveerd

In het begin was ik zeker gemotiveerd om een scriptie te schrijven. Ik begon zelfverzekerd aan een onderwerp over big data, maar al gauw merkte ik dat het niet haalbaar was, omdat ik alleen de basis kende van een aantal programmeer programma’s. Je moet namelijk aan de hand van data interessante dingen voorspellen en dat doe je dus met programeer tools. Gelukkig, mocht ik van mijn scriptiebegeleider een middenweg erin vinden en ik programmeerde in Python en R.

Oeps… Wat moet ik eigenlijk doen?

Jaja, een begin maken is het lastigste. Ik weet wel hoe je een academische paper moet schrijven (heel saai en formeel) maar ik wist niet wat er precies in moest want het is zoveel. Bedenk dus goed vooraf wat je er in gaat zetten per hoofdstuk, zoals relevante literatuurbronnen en de opbouw van je scriptie.

Geen zin meer

Bleh, opeens had ik er totaal geen zin meer in. Ik wilde gewoon stoppen. Een einde aan mijn studie, geen carrière. Ik dacht echt: ik ga gewoon werken in het restaurant van mijn familie voor altijd.

Herpak jezelf

Na een paar dagen heb ik de scriptie stress kunnen bezinken en langzamerhand wist ik gewoon wat ik erin moest zetten. Yeah, dat voelt goed als je het bijna af hebt. Het is net alsof je een marathon loopt en je ziet de finishlijn voor je neus.

Deadline moment

Op dit moment ben ik bijna klaar met mijn scriptie, de deadline is nabij en mijn scriptie is zo goed als af. Ik wacht nog op feedback van mijn scriptiebegeleider en dan kan ik een aantal dingen aanpassen (hopelijk niet veel). Als ik het aangepast heb dan mag ik het inleveren. Ik ga ervan uit dat ik het gewoon haal en dat betekent een einde aan mijn studentenleven. Tijd voor een feestje!